ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΓΕΝΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΤΟ ''ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ''

Στο φύλλο της εφημερίδας ''ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ''  την  Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012 η Πρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών Κατερίνης- Πιερίας έδωσε την ακόλουθη συνέντευξη: 


''Τα φάρμακα στους ασθενείς κι όχι στις χωματερές'' 

 Όποιος ασθενής ή γενικά πολίτης, έχει έστω κι ένα κουτί ασπιρίνη στο σπίτι του και δεν το χρειάζεται, οποιαδήποτε φάρμακα που πλέον δεν του είναι απαραίτητα, που δεν τον εξυπηρέτησαν ή που δεν χρησιμοποίησε ποτέ, μπορεί να τα καταθέσει στο Σύλλογο
Καρκινοπαθών Πιερίας <<Αγία Αικατερίνη>>. Το γραφείο στεγάζεται στον πρώτο όροφο της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας. Εναλλακτικά, μπορεί να τα παραδώσει στο Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης, στο Ιατρείο Πόνου.

  Η ενίσχυση του νοσοκομείου με ιατροφαρμακευτικό υλικό, είναι μία κίνηση του Συλλόγου Καρκινοπαθών Κατερίνης& Πιερίας. Η Πρόεδρος, κ. Θεανώ Γελαδάρη  θεωρεί πως στις μέρες μας μόνο η αλληλεγγύη και η αγάπη θα μας σώσουν. Και δεν έχει άδικο.
  Τα φάρμακα, αφού κατατίθενται στο σύλλογο, καταγράφονται και υπάρχει αρχείο όσων παραδόθηκαν κι από ποιους. Τα φάρμακα ελέγχονται και στη συνέχεια παραδίδονται στο νοσοκομείο.
  Η κ. Γελαδάρη, τονίζει πως  πέρα από ότι αυτά τα φάρμακα που δε βοήθησαν έναν ασθενή μπορεί να είναι σωτηρία για κάποιον άλλο, ένας ακόμη λόγος για να μην μένουν στο σπίτι, είναι πως κάποια που χορηγούνται για την αντιμετώπιση  σοβαρών ασθενειών, κάνουν χρήση <<στυλ ναρκωτικού>> και δεν πρέπει να παραμένουν σε ντουλάπια σπιτιών όπου υπάρχουν παιδιά.
  Επανήλθαμε στο θέμα που δημοσιεύτηκε στο Ολύμπιο Βήμα,  πριν λίγο καιρό. Καρκινοπαθείς αναζητούσαν φάρμακα στη Βουλγαρία και στην Τουρκία. Πατέρας έκανε ταξίδι μέχρι τη Βουλγαρία για να βρει φάρμακο για τον γιο του ενώ άλλοι έδιναν τα χρήματα σε γνωστούς τους νταλικέρηδες για να τους φέρουν. Αυτό συμβαίνει εδώ κι 6 μήνες. Τα προβλήματα όμως, των καρκινοπαθών με τα φάρμακα ξεκίνησαν πριν 3 χρόνια. Ασθενείς έφευγαν από τα χωριά για να πάνε στην πόλη για τη θεραπεία τους και μόλις έφταναν τους ενημέρωναν πως το φάρμακο είχε τελειώσει. Σήμερα, υπάρχουν ασθενείς από την Κατερίνη και από χωριά, που επειδή δε βρίσκουν γραμμή στο τηλέφωνο των ραντεβού, πηγαίνουν μέχρι τη Θεσσαλονίκη για να εξασφαλίσουν μέρα τη θεραπεία τους.
  << Η αλήθεια είναι πως τους καταλαβαίνω και τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία γιατί με την έλλειψη φαρμάκων έχει δυσκολέψει πολύ η δουλειά τους. Και τους φαρμακοποιούς τους κατανοώ αλλά αναρωτήθηκε κανείς τί τραβάει ένας ασθενής για να πάει να πάρει το φάρμακό του;>>
 H Νοσηλεία Κατ'οίκον προσπαθεί με κάθε μέσο  να καλύψει ανάγκες ασθενών. Κι όχι μόνο καρκινοπαθών. Οι νοσηλεύτριες δεν αντιμετωπίζουν κανέναν ασθενή σαν καταδικασμένο. Τα χρήματα από δωρεές, πολιτιστικά δρώμενα, το 1 ευρώ που προσφέρουν τα μέλη του συλλόγου, εξασφαλίζουν τα απαραίτητα για τους ασθενείς, μιας και κάποιες οικογένειες δυσκολεύονται ακόμα και για τα βασικά.
  Τελειώνοντας πρέπει να πω τέτοιες κινήσεις όπως αυτή του συλλόγου Καρκινοπαθών << Η Αγία Αικατερίνη>> είναι παράδειγμα συλλογικότητας που πρέπει να ακολουθήσουν όλοι οι πολίτες έστω όσοι πιστεύουν πραγματική στην έννοια αλληλεγγύης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου